صحنه زندگی مانند صفحه شطرنج است اگر به این صحنه با دقت کامل نگاه کنی میبینی گاهی در این عرصه پیکره سربازی ضعیف خونین و مالین بر زمین افتاده گاهی سرداری بلند بالا ،قوی و صاحب نام به خون خود در غلطیده و زمانی پادشاهی قدر قدرت و قوی شوکت در این وادی به خاک مذلت افتاده پس چرا ما در زندگی همیشه سعی می کنیم از راه نادرست به مراد و مقصود برسیم سعی می کنیم سر همدیگه رو کلاه بذاریم دوستی عشق محبت از بین ما رخت بر بسته دیگه از اون صفا و صمیمتهای ٣٠ یا ۴٠ سال پیش هیچ اثری نمونده  مردم چقدر بهم نزدیک بودن همسایه ها مثل فامیل در کنار هم زندگی می کردن دائم به فکر هم بودن با خنده یکدیگر شاد میشدن و با گریه همسایه غصه میخوردن چی شد که ما به اینجا رسیدیم و آیا میتونیم دوباره برگردیم به اون سالها نمیدونم ....